در روزهای اخیر توقیف خودروها به دلیل عدم رعایت حجاب مورد بررسی قرار گرفته و به جزییات جالبی از توصیههای پلیس به زنان اشاره شده است:
در یک بخش از این متن آمده است: در ورودی ساختمان، صف مردان طولانی است. لابهلای آنها، زنانی مسیر را باز میکنند تا به در آقایان وارد شوند. یک زن با چشمانی اشکبار به سرعت برمیگردد. اجازه ورود به او داده نمیشود چون روسری سرش نیست. در اینجا نیز روسری به مراجعین داده نمیشود. او اظهار میکند که نمیدانست باید روسری داشته باشد. مانتوی او به اندازهای کوتاه است که اجازه ورود نمیدهند.
او در کنار میلههای آهنی تکیه میکند امیدوار به اینکه زنی با روسری بیاید و روسریاش را به امانت بگیرد: “من یک صفحه در اینستاگرام دارم که فعالیت مرتبط با کودکان را دنبال میکند. ما برای مراسم کودکان برنامه داریم. به من هشدار داده شده بود که اگر تا ساعت 11 حاضر نشوم، صفحهام را مسدود میکنند.”
ساعت از 10 گذشته و او منتظر یک زن با روسری است. یک زن دیگر نیز کنار او ایستاده است، زن میانسال با مانتوی بلند که روسریاش را به مراجعهکننده قبلی داده تا کارش را انجام دهد و برگردد.
در ورودی زنان، سه زن پشت پنجرههای شیشهای نشستهاند. مراجعه به آنجا فقط برای ترخیص خودروهاست. یک زن وارد میشود. با روسری و مانتویی که قابل قبول است، وارد میشود. اما یکی از زنها به دقت به او نگاه میکند. زن جوان به پیامک پلیس اعتراض دارد: “من روسری سرم داشتم که برایم پیامک حجاب آمد.” پلیس پاسخ میدهد که روسری مشکی سر نکنید، چون آنها روسری مشکی را با مو اشتباه میگیرند.