توسط : مردم دشتیاری استان سیستان و بلوچستان، پس از سیل، تجربه‌ی دردناکی را تجربه کردند. سیل اسفند هر چه بود را برد و سیل فروردین مانده را نیز شست، همه چیز زیرآب رفت و امیدی به رونقی دوباره نیست؛ جاده‌ای باقی نمانده که ویران شود، سربندها فرو ریخته، آوار دیوار و سقف‌ها هنوز جلوی چشم مردم است که برای رفع تشنگی، آب گل‌آلود می‌خورند و جیب‌شان خالی‌تر از همیشه است. افراد مجبور به تحمل گرسنگی بودند و حتی اکنون، بعد از گذشت دو ماه، هنوز از آب گل‌آلود سیلاب می‌خورند، زیرا شبکه آبرسانی هنوز به‌طور کامل به حالت عادی برنگشته است.
به تصویری که عکاسان در این دو ماه از مناطق سیل‌زده بلوچستان ثبت کرده‌اند، قابی دور نگاه‌های خیره مردان و زنانی است که مبهوت از اینکه چطور ظرف چند ساعت، بینواتر از آنچه بودند، شده‌اند. گویای زندگی ناامید و پر از مشقتی است که این مردم را در برگیریده است. افرادی که در سرزمین خود به دنبال روزی بیازمایش جانی و معاشی می‌گردند و با ویرانی و خسارتی غیرقابل تصور روبه‌رو شده‌اند. اما همچنان در کنار هم قدم می‌زنند، امید به فردایی بهتر را در دل خود پرورانده‌اند، و در برابر بلایای طبیعی با استواری و تلاش برای بازسازی زندگی، شجاعانه ایستاده‌اند.
